Forum poświęcone fińskim skokom narciarskim

Aino

Dokończę, ale pod koniec tygodnia Very Happy

. Mam furę nauki, rozumiesz Very Happy

. Coś wymyślę Very Happy

.

silva

Ok, rozumię bardzo dobrze ... mnie też szkoła zawaliła Hrm

buziol

karcia13511

Przerwa przed lekcją wychowawczą była wyjątkowo spokojna. Nikt w panice nie wertował zeszytu ani nie szukał jakiejś arcy potrzebnej rzeczy, wyrzucając przy tym zawartość torby na podłogę. Każdy zajmował się raczej sprawami, które bardziej pasowały do utartego obrazu szkolnej przerwy.
Asia gawędziła z Harrim, Anja wybrała się w "odwiedziny" do Denisa, a Karolina coś czytała. W pewnym momencie odłożyła książkę z wyrazem znużenia na twarzy. Schowała tomik do torby i spokojnie przyglądała się przechodzącym chłopcom. Jeden z nich przykuł jej uwagę na dłużej. Był to blondyn o miłej twarzy, wyglądający na wesołka. Karolina uśmiechnęła się do niego, ten natychmiast odwzajemnił uśmiech i mrugnął do niej porozumiewawczo.
- Ej, Karcia, czemu wymieniasz z Ville baranie spojrzenia? - spytał cicho Harri.
- Znasz go? - spytała jeszcze ciszej.
- Znam, to mój dobry kolega. Czemu pytasz?
- Tak sobie, nieważne. Powiesz mi o nim coś więcej?
Harri uśmiechnął się szelmowsko.
- Mogę was zapoznać.
- Wypluj to, Wampirku! - zaprotestowała dziewczyna.
- Okej, okej, nie stresuj się. Kolega nazywa się Ville Larinto, wesołe z niego chłopię i jest bardzo miły. Jakbyś zmieniła zdanie, to z chęcią was sobie przedstawię.
- Na razie podziękuję. - odpowiedziała Karcia, chowając twarz w kołnierzyk golfu żeby ukryć zmieszanie.
***
Niezadowolone dziewczęta stały na stadionie w zwartej grupce i buntowniczo patrzyły na wuefistę, który zarządził bieg na sześćset metrów. Było nieprzyzwoicie zimno, więc uczennice nie miały zamiaru biegać.
- Proszę pana, jest zimno! - protestowała Elmeri.
- Ty nie narzekaj. Ja myślim, co ty jesteś leniwa.
- A jeśli nie dobiegniemy? - spytała Asia z kwaśna miną.
- Zobaczymy. To będzie ruska ruletka. - stwierdził Bułgar, czym wywołał ogólną wesołość.
- Jak ocenia pan nasze szanse? - Karolina przekrzywiła głowę i przypatrywała się Plamenowi zadziornie.
- Pięćdziesiąt pięćdziesiąt.
- No to powodzenia w obstawianiu. - mruknęła dziewczyna.
- Powodzenia? To znaczy to samo co "good luck"?
- Dokładnie. - Karcia obdarzyła nauczyciela uśmiechem i pobiegła za koleżankami.
Po trzystu metrach dziewczyny dostały dużej zadyszki. Złe na cały świat z Plamenem na czele starały sie jakoś dokończyć dystans.
- Jemu... chyba... ta... rakija... mózg... wypaliła. - wydyszała Anja.
- Albo... ten... pilocik... go... zauroczył... i... pogody... nie... widzi. - Karcia trzymała sie za bok.
- Przestańcie... bo... padnę... - poprosiła Asia. - Mam... głupawkę... przez... was.
- Brawo, dziewczyny! Jeszcze pięćdziesiąt metra i koniec!
Anja, Karolina i Asia wpadły na metę równocześnie. Plamen spojrzał na stoper i z zadowoleniem zanotował czasy.
- No, bilans waszych gorszych punktów taki sam. Bardzo dobry.
- Taak, jesteśmy boskie. - zachrypiała Karcia, której gardło najwyraźniej nie wytrzymało łykania takiej ilości zimnego powietrza.
- Wiecie, mnie cały czas zastanawia ten pilot... - mruknęla Anja.
- Pilotofilia i tyle. - Asia była zwięzła.
Anja postanowiła przewertować kilka książek na temat ludzkich odchyłów. Musiała, po prostu musiała dowiedzieć się co oznaczał wisiorek profesora Konstantinova.

Aino

Ach, ten Plamen... Widzę, że mój pomysł nie był taki zły Razz

Ale bieg na 600 metrów w moim wykonaniu to istna ruska ruletka

I tak najlepszy w tym wszystkim jest pilot Mr. Green

anja

"Luźny" tydzień? Co to znaczy, u mnie w szkole nie ma nawet żadnego luźnego dnia! Listości, nauczyciele zwariowali!

Aino

Szczerze Ci współczuję. Ja mam w przyszłym tygodniu luz- w poniedziałek i wtorek na 10:30, jedynie w środę normalne lekcje- no i wolne.

silva

Moja siostar wpadła w szał, że Ville jest jej Razz

... ale co tam:P to tylko opowiadanie Razz

... ja o sobie raczej nie będe pisać ... liczę ( po cichu na Asię) Razz

buziol :*

Aino

Jak obiecałam- retrospekcja. Ostrzegam- grozi uśnięciem z nudów Rolling Eyes

Dyskoteka trwała w najlepsze. Asia i Harri szaleli na parkiecie, zaś Anja i Denis siedzieli przy barku i wesoło rozmawiali. Nie byli jednak sami. Obok chłopaka siedziała Sylwia, nie odzywając się jednak ani słowem. Czuła się nieswojo w nowym towarzystwie. Owszem, kuzyn starał się za wszelką cenę poprawić jej humor, ale tego dnia było to dość trudne zadanie. Po chwili chłopak wstał.
-Kuzynko moja droga- zwrócił się do dziewczyny- czy pozwolisz poprawić sobie humor jednym tańcem ze mną?- zapytał, szarmancko podając jej dłoń. Twarz dziewczyny nieco się rozpromieniła. Uśmiechnęła się przepraszająco do Anji i ruszyła z Denisem na parkiet.
***
Anja rozglądała się po sali.Z jednej strony widziała Asię i Harriego, którzy, najwyraźniej zmęczeni ciągłym tańczeniem, siedzieli i rozmawiali, zaś z drugiej- Denisa i Sylwię, wywijających na parkiecie. Uśmiechnęła się pod nosem. Nagle jej wzrok powędrował w drugi kąt sali. Zamarła, widząc Arttu zbliżającego się w jej stronę.
-Hej!- rzucił chłopak, siadając obok- Czemu siedzisz sama?
-Denis tańczy ze swoją kuzynką, a Harri z Asią. Siłą rzeczy siedzę sama- odparła dziewczyna, dziwiąc się temu, jak oschle to zabrzmiało.
-To może zatańczysz ze mną?- zaproponował uśmiechnięty.
-Wybacz, ale jestem zmęczona. Nogi mnie bolą od ciągłych szaleństw na parkiecie, muszę odpocząć.- tym razem jej głos zabrzmiał bardziej przyjaźnie.
Lappi posmutniał. Zapadło niezręczne milczenie, które jednak zostało przerwane przez chłopaka.
-Czemu nam nie wyszło?- spytał, patrząc na nią z miną zbitego psa. Widać było, że nadal nie może pogodzić się z rozstaniem.
-Arttu…- Anja westchnęła- Po prostu pokochałam kogoś innego… - nie wiedziała, co powiedzieć, by nie zranić chłopaka. Ten jednak, nie chcąc ciągnąć tego niezręcznego tematu, odparł.
-Dobrze, nie rozmawiajmy już o tym. Ale obiecaj mi jedno.
-Tak?
-Zostaniemy przyjaciółmi.
-Pewnie!- odpowiedziała- Ale i tak z tobą nie zatańczę, naprawdę ledwo stoję!- zastrzegła, po czym oboje parsknęli śmiechem…
***
-I jak Ci się podoba?- spytał Denis, obracając Sylwią w rytm piosenki lecącej w tle.- się. Wcześniej nie chodziłaś na dyskoteki, a teraz tańczysz jak zawodowa imprezowiczka!
Sylwia roześmiała się. Rzeczywiście, to dopiero pierwsza dyskoteka, na którą zdecydowała się przyjść, a już czuje się jak stała bywalczyni tego typu imprez.
-Tu jest świetnie! Dziękuję, kuzynku!
Po chwili piosenka skończyła się, a Denis i Sylwia ruszyli w kierunku stolika, przy którym siedziała Anja.
-I jak się tańczyło?- spytała z uśmiechem dziewczyna, odstawiając szklankę z napojem.
-Super- zaśmiała się Sylwia- nie wiedziałam, że mój kuzynek tak dobrze tańczy!
-Czyli będziesz częściej z nami wychodziła?- dociekał Denis, łapczywie chwytając butelkę z wodą.
-Zobaczymy. Ale teraz wybaczcie, pójdę po coś do picia- brunetka mrugnęła do nich i ruszyła w stronę baru.
***
Arttu szedł zamyślony do swojego stolika. Niby wyjaśnił wszystko z Anją, ale pewien żal pozostał. Nie miał przez to ochoty na zabawę. Chciał pójść do domu i bezkarnie leżeć na kanapie, tępo patrząc w sufit…
Z zamyślenia wyrwało go uderzenie. Szklanka z colą, którą trzymał w ręku, wylądowała na podłodze. Sam Arttu również podążył jej śladem, upadając na parkiet.
-Matko kochana!- nad jego głową rozległ się przyjemny, damski głos- Nic Ci nie jest?
-Chyba nie…- odparł ponuro chłopak, ręką sprawdzając, czy jego kości są całe.
-Jej… nie chciałam- tłumaczyła się dziewczyna- Wybacz, jestem dziś nieprzytomna…- uśmiechnęła się przepraszająco, patrząc w błękitne oczy chłopaka. Nie wiedząc czemu, poczuła dziwne mrowienie w brzuchu. Widząc jednak kwaśną minę swojej „ofiary”, powiedziała- A, nieważne. Pójdę już… Jeszcze raz przepraszam.
-Mhm- Arttu skinął głową, mimowolnie podążając wzrokiem za nieznajomą…
***
-Auuu… moje nogi…- jęknęła cicho Asia, wychodząc z budynku.- Czuję się jak po maratonie…
-Coś mi się wydaje, że Twoja kondycja pozostawia wiele do życzenie- roześmiał się Harri, żwawo idąc obok dziewczyny.
-Zwolnij trochę, bo zaraz będziesz musiał mnie nieść- pokazała chłopakowi język- A ostrzegam, nie jestem chucherkiem…
-A tam przesadzasz- drażnił się z dziewczyną, ale mimo wszystko zwolnił. Zamilkli na chwilę.
-Harri?- odezwała się cicho Asia, gdy zbliżali się do jej domu.
-Co?
-Dziękuję…- podeszła do niego i objęła go- Nie wiem, jak zniosłabym tą dyskotekę, gdyby nie Ty.
-Nie ma za co- odparł cicho Olli, w duchu dziękując za to, że na podwórku jest ciemno. Nie chciał, by ktokolwiek zobaczył ogromny rumieniec na jego twarzy. Aśka również spąsowiała, nieco zaskoczona swoją odwagą.
-Jeszcze raz dzięki- uśmiechnęła się do chłopaka, po czym szybko weszła do klatki schodowej. Nie wiedziała, czemu jej serce waliło jak oszalałe. „Postawię Karci i Anji pomnik za to, że namówiły mnie na to wyjście!” pomyślała, po czym prędko pobiegła do mieszkania.
***
Sylwia właśnie zbierała się do wyjścia. Stała w szatni, zakładając kurtkę. Jej ręka mimowolnie powędrowała do kieszeni…
-A co to za…- dziewczyna wyciągnęła z kieszeni małą karteczkę- Skąd to się tu wzięło?
Powoli rozwinęła papier.
„Wiem, jak możesz wynagrodzić mi dzisiejszy „wypadek”. Spotkajmy się jutro po szkole”
Domyśliła się, od kogo ta wiadomość. Schowała kartkę do kieszeni i podążyła w poszukiwaniu Anji i Denisa.

karcia13511

Aino, fajnie Smile

Biedny Lappi, no...

Aino

Sylwia go pocieszy Wink

Tylko liczę na to, że coś skrobnie w międzyczasie Smile

karcia13511

Nie ma wyjścia Smile

silva

O Matko ... !
ale super ...
i wiesz co, ja zawsze w takich sytuacjach mówię: o Matko ... hmmm, a co ja bym mgoła tu napisać ... ? ja raczej nie mam tak świetnych pomysłów jak wy, ale spróbuję, nie obiecuję ...

bo w końcu nie mam wyjścia ... siłą rzeczy w przydziale została mi pociecha Arttu Razz

<zabić Asię> Razz

dziękuję Asiu, świetne to było Smile

Aino

Dziękuję *rumieni się*

silva

Aino

Ok, jak będzie czas i wena, to pomogę Very Happy