Forum poświęcone fińskim skokom narciarskim

karcia13511

taak, ja dziś w szkole nie byłam (Anja, przesłałaś mi jakieś żołądkowe wirusy chyba xD) i jak się zbiorę to coś napiszę

Aino

Ja właśnie próbuję coś pisać. Może dziś wstawię swoją część.

karcia13511

no to się cieszymy

Aino

Proszę bardzo Wink

„Spóźnia się. Ta kartka to był na pewno jakiś żart…”
Sylwia, znudzona ciągłym czekaniem na nadawcę kartki, usiadła na brzegu ławki. Co chwila rozglądała się dookoła, nerwowo patrząc na zegarek. „Nie przyjdzie… to było do przewidzenia. Tylko po co to pisał?”
Wstała i już chciała ruszyć przed siebie, gdy usłyszała krzyk.
-Poczekaj!
Odwróciła się. W jej stronę biegł wysoki brunet. Ten sam, na którego wpadła podczas dyskoteki. Nie wiedzieć czemu, serce Sylwii zaczęło pracować nieco szybciej…
-Długo czekasz?- spytał zdyszany chłopak, stając obok dziewczyny.- Przepraszam, że musiałaś czekać…
Nic nie odpowiedziała. Patrzyła chłopakowi prosto w oczy, jego wielkie, błękitne oczy, jakby chciała wyczytać jego intencje. Po co napisał tą kartkę?
-Mogę Cię o coś spytać?
-Pytaj- odpowiedział brunet, patrząc w jej stronę.
-Dlaczego chciałeś się spotkać?- nie powstrzymała się z tym pytaniem. Wrodzona ciekawość dała się we znaki.
-Chciałem przeprosić za moją reakcję na dyskotece. Mogłem się jakoś odezwać albo coś w tym stylu…- odparł po chwili milczenia. Sylwia poczuła jednak, że to wytłumaczenie jest niekompletne.
-Tylko dlatego? Przecież nic się nie stało…- powiedziała, łagodnie się uśmiechając. Po chwili dodała. – Ale mam wrażenie, że nie tylko dlatego chciałeś się spotkać…
Chłopak westchnął. Po pamiętnej dyskotece, na której ujrzał Anję i Denisa, bawiących się w najlepsze, sam nie wiedział, co się z nim dzieje. Niby on i Anja zerwali ze sobą jakiś czas temu, ale… Miał wrażenie, że ona nie jest mu obojętna. Od tego czasu zamknął się w sobie, nie miał się komu wygadać. Chciał z kim porozmawiać, nawet jeśli miałaby to być dziewczyna, którą zna niewiele ponad 15 minut.
-Nieważne… Jeszcze raz przepraszam- rzekł i miał zamiar wstać. Sylwia jednak przytrzymała go delikatnie za rękaw.
-Usiądź- powiedziała spokojnie.- Widzę, że masz jakiś problem… Mnie możesz się zwierzyć…Wiem, znasz mnie krótko, ale takim osobom czasem lepiej jest się wygadać.
Arttu uśmiechnął się. Czuł, że jego znajomość z Sylwią nie skończy się na jednej rozmowie…
***
-Karcia! Poczekaj na mnie!
Karolina, wyrwana z głębokiego zamyślenia, odwróciła się i ujrzała zdyszaną Asię biegnącą w jej stronę. Spojrzała na zegarek- dochodziło za dziesięć ósma.
-Asia? Cóż to się stało, że ty tak późno?- spojrzała na nią zdziwiona. Jej kumpelce nigdy nie zdarzało się przychodzić do szkoły później, niż za dwadzieścia, a tu takie coś!
-Zaspałam…-wysapała, zarzucając plecak na drugie ramię.- Nie spałam prawie całą noc…
-Ciekawe, co nie dawało ci spać…. Lub kto- Karcia uśmiechnęła się pod nosem, widząc rumieniec na twarzy Asi.- Dobra, nic nie mów. Wszystko rozumiem.
-Dobra, dobra….- dziewczyna chciała się odgryźć, lecz w słowo wszedł jej przechodzący obok Ville.
-Cześć dziewczyny! Co wy tak późno?
-Ja zazwyczaj chodzę o tej porze do szkoły, a panna Joanna zaspała- uśmiechnęła się Karolina.
-To wiele wyjaśnia- uśmiechnął się chłopak, nie odrywając wzroku od brązowowłosej dziewczyny.
-Jaką mamy pierwszą lekcję?- spytała po chwili Aśka, gdy przystanęli pod szkołą.
-Wf z Plamenem- odparła jej współtowarzyszka.
-Ach tak…- dziewczyna zastanowiła się.- Matko kochana! Zapomniałam! Harri miał do mnie jakąś sprawę, muszę szybko iść! Zostawię was samych.- gdy to powiedziała, Karcia spojrzała na nią wzrokiem „I-will-kill-you-znienacka”. Dziewczyna uśmiechnęła się i szepnęła do koleżanki. „Jeszcze kiedyś mi podziękujesz.”, po czym wbiegła do szkoły, zostawiając Karolinę i Ville samych…
***
Asia wyszła przebrana na halę. Podbiegła do stojącej pod siatką Anji.
-Hej!- przywitała się, chwytając leżącą nieopodal piłkę.
-O, hej! Gdzie zgubiłaś Karcię?- zapytała Anja, rozglądając się dookoła.
-Stoi pod szkołą z Ville- dziewczyna uśmiechnęła się pod nosem.- Zaraz przyjdzie. Ale nieważne, powiedz mi lepiej, czy rozwikłałaś już tajemnicę Plamenowego wisiorka?
-Jeszcze nie… ale jestem na dobrej drodze. Niedługo wszystko powinno się… O matko!
-Co?- spytała Asia, zdziwiona reakcją koleżanki. Gdy jednak spojrzała w kierunku wskazywanym przez Anję, zamarła. W drzwiach stał prof. Konstantinov, ubrany w koszulkę z napisem: „Pilot is my one and only love”…

karcia13511

Aino

Reanimować! Trza reanimować xD
Tak mi to jakoś przyszło do głowy... xD Cieszę się, że się spodobało Razz

karcia13511

ratujcie mnie, bo naprawdę sie uduszę - wyobrażam sobie tę koszulkę (różową xD)

Aino

O tak, i ten róż na dodatek...

karcia13511

że tak powiem - łopata

karcia13511

Karolina przyrzekła sobie, że zabije Asię, gdy tylko ją znajdzie. Złościła się, bo przez nią znalazła się w niezręcznej sytuacji. W panice myślała o swoim wyglądzie: na pewno była idiotycznie zarumieniona.
Ville jednak spoglądał na nią z upodobaniem. Wyglądała dokładnie tak, jak nie powinna: mały nosek błyszczał, długa grzywka wymknęła się spod gumki i sterczała na wszystkie strony, a na policzkach faktycznie wykwitł rumieniec. W całej jej osobie był jakiś ujmujący urok. Chłopak zebrał się w sobie i rozpoczął rozmowę.
- Chciałbym ci coś zaproponować. – powiedział cicho.
- Tak?
- Poszłabyś ze mną na spacer do parku? Dziś po południu?
- No pewnie! – zawołała radośnie Karcia.
- Świetnie, przyjdę po ciebie o szesnastej. Powiedz mi tylko gdzie dokładnie mieszkasz, bo mogę nie trafić.
Karolina roześmiała się pogodnie i zapisała adres na kartce. Obdarzyła towarzysza promiennym uśmiechem i szybko wbiegła do szkoły, bo miała dokładnie pięć minut na przebranie się.
***
Anja i Asia wciąż nie mogły ochłonąć. Wpatrywały się w siebie z osłupieniem, wzrokiem zadając pytanie: „Czy ty widzisz to, co ja?”
- Ech, przynajmniej tajemnica została rozwikłana. – westchnęła Asia.
- To było brutalne. – jęknęła Anja. – I co, mamy teraz komuś powiedzieć, że nasz nauczyciel ma jakieś zboczenie? Co za groteska!
- Dziewczyny, ruszać się! – zawołał wuefista. – Wy jesteście dziś wolne jak jakieś morskie żółwiki!
W tej chwili na salę wpadła spóźniona Karolina. Widać było, że jest w doskonałym humorze.
- Czemu ty się spóźnić? – spytał Plamen, srogo i niegramatycznie.
- Zaspałam. – skłamała. – Ładna koszulka, panie profesorze.
Konstantinov obrzucił ją złym spojrzeniem, jakby powiedziała coś obraźliwego. Być może wyczuł w jej głosie ironię. Cała szkoła wiedziała, że Karcia bezlitośnie tępi wszelkie przejawy pokemonowatości, w tym róż, a, na swoje nieszczęście, Plamen przywdział koszulkę w tym kolorze.
- K***a. – zaklął w najczystszej polszczyźnie.
- Przeklinanie jest nieetyczne. – upomniała go dziewczyna.
- A ty skąd wiesz, ze to przekleństwo? – zdumiał się.
- Mówię po polsku. – uśmiechnęła się i pobiegła do koleżanek.
Zmarszczyła brwi, widząc koleżanki, które ćwiczyły z wyrazem zdziwienia i niesmaku na twarzach.
- Co jest, zjadłyście na śniadanie coś ohydnego? – spytała żartobliwie.
- Rozmawiałaś z Plamenem i nie zauważyłaś jego koszulki? – zdziwiły się.
- Zauważyłam, że jest różowa. Co z tego?
- A NAPIS? – Anja nadała swemu głosowi wyjątkowo dramatyczne brzmienie.
Karolina pokręciła przecząco głową. Na napis nie zwróciła uwagi.
- Pilot is my one and only love... – bezwiednie zanuciła Joanna.
Karolina spojrzała uważnie i nagle wybuchnęła niekontrolowanym śmiechem.
- To nie jest śmieszne. – szepnęła Anja. – Przecież to choroba...
- Pilotofilia? – podsunęła Karcia, wciąż nie panując nad śmiechem.
- Być może, ale co z tym fantem począć?
- Nic. Póki molestuje pilota, a nie nas, to jest ok.
- Nie przekonałaś mnie...
- CZY WY ZACZNIECIE WRESZCIE GRAĆ, DO CHOLERY JASNEJ?
- Ups, lekko się wkurzył. – zaśmiała się Karolina. – Chodźcie, bo nas rozszarpie...

anja

Pilotofilia - widzę, że na forum kwitnie słowotwórstwo Smile

. Po prostu świetny odcinek Smile

.

karcia13511

źródło tego słowa to forum Aino Smile

Aino

No tak, moje forum jest pełne głupawek o pilotofilii Plamena xD
A odcinek jest boski- myślałam, że padnę ze śmiechu

silva

ja też ... szkoda, że już regularnie nie uczęszczam w rozmowach, ale nie mam kompletnie czasu, a i postaram się coś napisac Wink

Aino

Czekamy

:*